Rozdział dziesiąty.

Siedziałam cała spięta w salonie, czekając na przyjście Ashley. Z minuty na minutę, z sekundy na sekundę denerwowałam się coraz bardziej i czułam, że wariuje. Odkąd przeczytałam ten liścik i zobaczyłam te zdjęcia kilkaset razy myślałam o tym samym i nie mogłam się uspokoić.  Coraz bardziej panikowałam.

Spojrzałam w stronę okna. Justin nie mógł się o tym dowiedzieć, po prostu nie mógł. Od tego wszystkiego zależało jego życie, jego przyszłość. To ja musiałam coś zrobić, to ja musiałam zdecydować. Muszę przestać zwracać na niego uwagę i zerwać z nim kontakt, to jedyne racjonalne rozwiązanie.

Z moich rozmyśleń wyrwał mnie dźwięk dzwonka. Od razu wstałam i podeszłam do drzwi, otwierając je. Zobaczyłam zdyszaną Ashley, która opierała się o ścianę, jakby właśnie przebiegła maraton.

-Co się stało?- zapytała, wchodząc do domu, gdy przepuściłam go w drzwiach.

-Musze z kimś porozmawiać, jesteś jedyną osobą, która może mi jakoś pomóc.- szepnęłam, podając jej szklankę wody.- Biegłaś?

-Tak.-wysapała.- Tak myślałam, że to coś ważnego, przyszłam jak najszybciej tylko mogłam, a teraz opowiedz mi o wszystkim proszę.

-Okej… sama nie wiem od czego zacząć.- szepnęłam. Nie wiedziałam czy w tym momencie powiedzieć co dzieje się między mną a Justinem. Ashley wiedziała, że jesteśmy przyjaciółmi, a to nie do końca prawda. Całowaliśmy się, pieprzyliśmy- robiliśmy to czego nie powinniśmy.

-Najlepiej od początku.- uśmiechnęła się lekko do mnie, próbują dodać mi otuchy.- Jestem tutaj by Ci pomóc. Wiem, że nie znamy się długo, ale dobrze wiesz, że możesz mi zaufać.

Tak naprawdę nie wiedziałam. Po tym wszystkim co wydarzyło się w moim życiu byłam strasznie nieufną osobą i bałam się ponownego zranienia, bałam się tego, że tym razem nie dam rady. Nie znałam długo Ashley, pomimo tego jednak od samego początku znalazłyśmy wspólny język, a ja czułam, że mam koleżankę, kogoś go w końcu mnie nie obraża i jest w stanie ze mną normalnie porozmawiać. Czułam się dobrze wiedząc, że zaraz ktoś nie wybuchnie mi w twarz, śmiejąc się ze mnie. Znam ją tak krótko, a już przyzwyczaiłam się do jej obecności, w końcu miałam z kim rozmawiać w szkole. Jednak bałam się. Bałam się tego, że w każdym momencie może okazać się to jakimś chorym żartem i jedyna koleżanka jaką kiedykolwiek miałam okaże się moim największym wrogiem, a wszystko co jej powiem odwróci się przeciwko mnie z dwojoną siłą. Nie chciałam tego i cholernie tego się bałam.

Patrzyłam przed siebie mocno zagryzając wargę. Nie wiedziałam co robić. Czułam wielką potrzebę wygadania się komuś i wysłuchania jakieś rady. Ashley cierpliwie patrzyła na mnie i czekała aż coś powiem, chyba domyśliła się, że to coś naprawdę bardzo ważnego.

-Lily..- zaczęła cicho.- Widzę, że coś się stało i po Twojej minie wiem, że to coś poważnego. Nie będę naciskać byś mi o tym powiedziała, ale chce żebyś wiedziała, że pomimo wszystkiego będę Cię wspierać i możesz mi zaufać. Obiecuje, że nikt się o tym nie dowie. Twoje sekrety są ze mną bezpieczne. – spojrzała na mnie, a ja patrząc w jej oczy zobaczyłam coś co sprawiło, że jej uwierzyłam. Być może jestem naiwna i będę tego później żałowała, ale w tym momencie nie bardzo byłam w stanie myśleć tylko o sobie.

-Chodzi o Justina.- zaczęłam.

-Pana Biebera?- zapytała by się upewnić, na co pokiwałam głową.- Więc co z nim? Pokłóciliście się? Wyglądacie na zgarną ekipę, na pewno wszystko się wyjaśni.

-Nie pokłóciliśmy się. Chyba lepiej będzie gdy zacznę od samego początku.- spojrzałam na nią, gdy pokiwała głową, dając znak bym kontynuowała.- Boje się, że po tym co usłyszysz zmienisz o mnie zdanie i odsuniesz się ode mnie.- dodałam szeptem, czując łzy w powiekach.

-Nigdy tego nie zrobię Lily.- od razu mnie do siebie przytuliła. Czułam się w tym momencie tak dobrze, czułam, że w końcu ktoś jest mi w stanie chociaż odrobinę pomóc.

-Powiedziałam Ci, że przyjaźnimy się z Justinem, co jest kłamstwem. To znaczy… zachowujemy się jak przyjaciele ale to nie do końca tak.- westchnęłam, nie wiedząc od czego zacząć i jak najlepiej to wytłumaczyć, oczywiście w jak największym skrócie.- To wszystko zaczęło się od propozycji Justina. Byłam słaba z języka francuskiego, a Justin zaproponował mi pomoc w nauce, zamiast tego chciał tylko jednego- seksu.- powiedziałam i zobaczyłam, że oczy Ashley robią się duże.

-Zmusza Cię do tego?- zapytała od razu.

-Oczywiście, że nie. Na początku byłam stanowczo na nie, ale wiedziałam, że musze poprawić ocenę z francuskiego na jak najlepszą. Widzisz sytuacja w moim domu do tej pory nie była najlepsza. Nie chcę na razie się w to zagłębiać, ale uwierz mi, że nie wyolbrzymiam. Więc się zgodziłam na ten układ. Justin zaczął mi pomagać z nauką co miało pozytywne skutki kilka dni później po pierwszej kartkówce. Kontynuowaliśmy to. Wiesz na początku to był sam seks, ale później Justin zaczął po prostu ze mną spędzać czas, to tak jakbyśmy zostali przyjaciółmi. Niestety chyba w pewnym momencie zaczęliśmy być mniej ostrożni.- westchnęłam, przecierając twarz dłońmi.

-Do czego zmierzasz? Jesteś w ciąży?

-Co? Oczywiście, że nie!- zaśmiałam się cicho, lecz po chwili spoważniałam.- Najpierw zobaczyłaś nas ty, a później dostałam list ze zdjęciami, an których jestem z Justinem po szkole. Ktoś mi grozi. Wyraźnie napisał, że muszę to skończy bo ktoś inny się o tym dowie. Ale ja nie wiem co robić. Przecież jak przestane odzywać się do Justina on od razu się czegoś domyśli, ale nie chce mu o wszystkim mówić bo nie chce żeby się wystraszył. Wiem, że to chora sytuacja, ale on naprawdę jest dobrym człowiekiem, nie chce żeby przez to wszystko stracił pracę.

-Lily ale spójrz na to z tej strony, to on wszystko zaczął, więc dlaczego to ty masz cierpieć? Zastanawiać się co zrobić? Widzę po Twoim zachowaniu jak bardzo się tym przejęłaś.

-Więc co mam zrobić? Myślę nad tym od ponad godziny bez żadnej przerwy.

-Przede wszystkim powinnaś się uspokoić. Moim zdaniem powinnaś przynajmniej trochę odsunąć się od Justina. Jeśli nie chcesz mu nic mówić i nie chcesz by się o czymś dowiedział, nie możesz przestać się odzywać do niego jednego dnia, oczywiście, że zauważy zmianę w Twoim zachowaniu. Myślę, że najlepsze co możesz zrobić w tym momencie to trochę odpoczynku. Możemy obejrzeć jakiś film a później, na przykład po weekendzie o wszystkim zdecydujesz dobrze?

-Dobrze.- pokiwałam głową i ją przytuliłam.- Dziękuje Ci bardzo, nie wiem co bym bez Ciebie zrobiła, jesteś jedyną osobą, która się do mnie odzywa.

-Jak już mówiłam wcześniej zawszę Ci pomogę, możesz na mnie liczyć.- uśmiechnęła się do mnie, przytulając mnie mocniej.- A teraz idziemy oglądać jakiś film, nie pozwolę byś się tak wszystkim przejmowała.

Całą noc spędziłyśmy z Ashley na oglądaniu równych filmów, starałyśmy się wybierać  jakieś komedie, bo dziewczyna stwierdziła, że dobrze mi to zrobi. I zrobiło. Przestałam chociaż na chwile myśleć o tej całej sprawie. Niestety Justin próbował się ze mną skontaktować, musiałam wymyślić jakieś kłamstwo. Wiedziałam, że łatwo wyczyta z mojej twarzy, że coś się dzieje, więc napisałam mu, że wyjeżdżam z rodziną na weekend i odezwę się jak wrócę. Życzył mi miłego wyjazdu i dobrej zabawy. Okej.

Następnego dnia zostałam obudzona przez Ashley, która uderzyła mnie poduszką.

-Wstawaj, wychodzimy.- powiedziała, patrząc na mnie z uśmiechem.

-Gdzie?- zapytałam zaspana, nawet nie otwierając oczu.

-Idziemy na miasto, wejdziemy do galerii. Możemy iść na jakieś zakupy, coś zjeść lub możemy iść do kina, grają bardzo fajne filmy. Ale wiesz co? Możemy zrobić to wszystko razem, tylko musisz się pospieszyć.

Westchnęłam i podniosłam się patrząc na Ashley.

-Nie przyjmuje odmowy.- dodała z uśmiechem na ustach.

Zaśmiałam się cicho o i wstałam wiedząc, że z nią nie wygram. Podeszłam do szafy i wybrałam jakieś ubrania, w których będzie mi wygodnie. Poszłam szybko do łazienki, by umyć zęby i się uczesać, po chwili wróciłam do Ashley.

-Nie malujesz się?

-Nie, a wyglądam aż tak źle?- zapytałam, zerkając w lustro. Prawda jest taka, że nigdy nie byłam pewna siebie, ale nie chciałam się zmieniać dla innych. Skoro nie czułam się dobrze w makijażu i nie przepadałam za malowaniem się nie chciałam tego robić, by komuś się spodobać.

-Oczywiście, że nie wyglądasz.- uśmiechnęła się.- Myślę, że wyglądasz ślicznie, a teraz chodź, mamy dużo do zrobienia. Może pójdziemy też do fryzjera? Chciałam rozjaśnić włosy?

-Um okej, w sumie myślałam o ścięciu końcówek, co o tym myślisz?

-Będziesz wyglądać wspaniale.- odparła z uśmiechem, gdy wyszłyśmy z domu i poszłyśmy w stronę galerii handlowej.

Pierwszy raz mogłam porozmawiać o takich głupotach z koleżanką. Wcześniej nie miałam takiej możliwości. Zawsze siedziałam w domu i tak naprawdę nigdzie nie wychodziłam. Nie przeszkadzała mi samotność, ale wiedziałam, że mogę spotkać kogoś z mojej szkoły, a te spotkania nie należały do najprzyjemniejszych. Przy Ashley czułam się inaczej, mogłam być po prostu sobą. Ona mnie nie oceniała i zawsze wspierała, pomimo tego, że znałyśmy się tak krótko.

Cały dzień spędzony z nią pokazał mi, że jednak umiem dobrze się bawić i choć na chwile zapomniałam o tej całej historii ze zdjęciami z liścikiem. Ashley wiedziała co robi, wyciągając mnie na miasto i byłam jej za to cholernie wdzięczna. Chodziłyśmy po sklepach, dziewczyna namówiła mnie nawet na ubrania, których sama zdecydowanie bym nie kupiła. Zawsze gdy widziałam jakieś sukienki w sklepach omijałam je szerokim łukiem, wiedziałam, że nie będę w nich wyglądała dobrze. Tym razem dziewczyna od razu kazała mi je przymierzyć i wybrała kilka, które jej zdaniem idealnie na mnie pasują, a ja musze przyznać, że również bardzo mi się spodobały. Poszłyśmy na obiad, wybrałyśmy oczywiście jakieś śmieciowe żarcie, ale nigdy jakoś specjalnie nie przykładałam większej wagi do tego ile co ma kalorii i czy przytyje. Jedzenie to jedzenie, jeśli mi coś smakuje lub mam akurat na to ochotę, nie mam zamiaru sobie tego odmawiać, tylko dlatego, żeby być wychudzoną dziewczyną jak inne. Zdecydowałyśmy też, że pójdziemy na jakiś film, tak na zakończenie wieczoru. Leciała jakaś komedia z ulubionym aktorem Ashley, więc zdecydowałyśmy, że pójdziemy na to.

Gdy byłyśmy już w budynku gdzie znajdowało się kino ciągle miałam wrażenie, że ktoś mnie obserwuje. Na początku byłam przerażona faktem, że to może być ta sama osoba, która mi grozi, ale po co miałaby mnie śledzić w weekend? Czy naprawdę byłaby taka głupia i myślałam, że spotkam się z Justinem w środku miasta, by wyjść do kina? Aż tacy nieostrożni to nie byliśmy.

Chwile później moje myśli znowu zajęła Ashley, która była bardzo podekscytowana faktem, że idziemy na premierę filmu z jej ulubionym aktorem, więc skupiłam się na rozmowie z nią, nie chcą by czuła się odtrącona. Nie chciałam jej mówić o moich przeczuciach, bo z pewnością wzięłaby mnie za jakąś przewrażliwioną idiotkę. Ale prawda była taka, że nie mogłam pozbyć się uczucia, że ktoś naprawdę mnie obserwuje. Dyskretnie się rozejrzałam, ale nie zauważyłam nikogo kto patrzyłby na mnie. Każdy kupował bilety lub coś innego, inni czekali ze znajomymi w grupkach i rozmawiali. Zdecydowanie byłam przewrażliwiona bo tak naprawdę nikt nie zwracał na mnie uwagi. Odetchnęłam z ulgą, wiedząc, że to jedynie wytwór mojej wyobraźni.

Kilkanaście minut później zaczęli wpuszczać ludzi na sale. Zajęłyśmy swoje miejsce z Ash i czekałyśmy, aż reklamy się skończą i wreszcie zacznie się film. Nie musiałyśmy długo czekać, bo byłyśmy jedynymi z ostatnich osób, które weszły na sale. Gdy film się zaczął, od razu skupiłam swoją całkowitą uwagę na nim, wiedząc, że co najmniej przez tydzień będę rozmawiała z Ashley tylko na ten temat.

Po skończonym seansie, wyszłyśmy ze sali. Ashley już na napisach końcowych zaczęła zachwycać się filmem i gra aktorką jej ulubionego aktora, tak ja przypuszczałam.  Nagle poczułam, że na kogoś wpadam.

-Przepraszam.- powiedziałam, patrząc na tą osobę. Cholera.

-Witaj Lily.- uśmiechnął się Justin.- Miło Cię widzieć.

Cholera przecież napisałam mu, że wyjechałam na cały weekend. Wpadłam.

 _________________________________________________________

Więc mam kilka ważnych spraw:

1.Rozdział można powiedzieć, że przejściowy, przed tymi wszystkimi kolejnymi wydarzeniami więc zrozumiem jeśli uznacie, że jest nudny, ale mam nadzieje, że zostaniecie ze mną.

2. Dziękuje za wszystkie wyświetlenia i komentarze, jesteście niesamowici.

3. Kolejny rozdział pojawi się z lekkim opóźnieniem, bo najwcześniej za ponad tydzień. Będę bardzo zajęta i chciałam po prostu o tym uprzedzić.

Jak myślicie Lily zrobiłą dobrze ufając Ashley? Czy zrezygnuje ze znajomości z Justinem?